Instalacja bada pojęcie tożsamości płciowej w kontekście jej płynności, transformacji i kulturowych wyobrażeń. Składa się z trzech pionowych kolumn złożonych z ekranów LCD i zawieszonych smartfonów, tworzących wielowymiarowy interfejs wizualny. Kamera internetowa przechwytuje w czasie rzeczywistym twarz osoby stojącej przed instalacją, a następnie przetwarza ją algorytmicznie, generując trzy równoległe obrazy. Po lewej stronie twarz zostaje sfeminizowana – rysy stają się delikatniejsze, miękkie, bardziej subtelne. Centralny ekran przedstawia wersję niebinarną, łączącą cechy kobiece i męskie w płynnym, niestabilnym obrazie, odzwierciedlającym ideę spektrum tożsamości. Po prawej stronie ukazuje się zmaskulinizowana wersja twarzy z mocniejszymi rysami, wyraźniejszą szczęką i zarostem. Praca działa w czasie rzeczywistym, tworząc intymny i interaktywny portret, który zachęca odbiorcę do refleksji nad własną tożsamością, a także nad arbitralnością i sztywnością społecznych kategorii płci. Instalacja staje się nie tylko lustrem, ale także narzędziem dezintegrującym binarne schematy, proponując przestrzeń na queerową interpretację ciała i jego reprezentacji.

Queerowe Otwarcie:Healing Queer